Giderayak Şiiri - Şükriye Halaçoğlu

giderayak yaslansam
yüreğine
gözlerini çok özlemişim.

hep yağmur dokundu
kırılgan sevdamıza
korkarak,
birazda ıslak.
sen,
hep yangın alarmı düşlerimde
kaçışlarımdaydın.
bildik,bilmedik ne varsa ceplerinde
yaşama kapkaçcıydık
seninle.
sen,
zamanın en kırılgan yerinde
ateş elin,
yangın yeri gözlerinle
bir bana dokundun,
bir de yüreğime.
uzun,
suskun,
ayaz gecelerde
düşlerimi çaldın,
sonra ‘’seni seviyorum’’ dedin.
oysa bilirdim;
yüreğimi acıtmak,beni sevmek
yalnızca sana yakışırdı.