Kınamayın beni, çektiğim aşkı,
Sevgi denen budur yoktur ki kuşku,
Virane gönlümün harabat köşkü,
Yıkıldı hanemden han gider oldu.
Kaç baharlar geçti, nice de güzler,
Yumulmadan bakar yoluna gözler,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta