Leyla’ sı açınca onulmaz yara,
Mecnun’ un yüreği sökülür, gider…
Yârin mâtemiyle bürünür kara,
Özünden damlalar dökülür, gider…
Dil yarası derin, durmadan kanar,
Bağrında ok olur, ciğeri yanar;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta