Gider Şiiri - Abbas Paksoy

Ne beden kalır, ne gölgen.
Gün olur, devrilir gider.
Ne can kalır, ne bölgen.
Gün olur, savrulur gider.

Canlılar, ölüme erer.
Defter’i, el’iyle dürer.
San ki, bir girdaba girer.
Gün olur, kıvrılır gider.

İnsanlar, dizilir safa.
Bir ateş yürür, etrafa.
Zalimler, çekerler cefa.
Gün olur, kavrulur gider.

Paksoy, ölmeyecek sanma.
Fani âlemine, kanma.
Varıp, cehennem’e yanma.
Gün olur, çevrilir gider.