Sakın değer verme iki yüzlüye
Kendini sarrafta altın zanneder
Sen hiç bel bağlama süslü sözlüye
Diliyle nutkunu bağlayıp gider
Kork malı candan önde tutandan
Çekin lokmaları tüm tüm yutandan
Uzak dur gözleri yarım yatandan
Kavgada sırtını döner de gider
Güvenme bilmeyip bildim diyene
Acıma fiskeyle öldüm diyene
El verme haksızlık eyleyene
Kolunu kökünden alır da gider
Kayıt Tarihi : 24.12.2009 13:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)