Şu yalan Dünya’nın insan selinde,
Kimi acılara dost olmuş gider,
Kimi umut deyi gurbet elinde,
Kimi zevkler ile mest olmuş gider.
Hep dönerken Dünya durursa birden,
Kiminin dosyası görünmez kirden,
Kiminin elleri çıkmaz kömürden,
Kimide cennette taht kurmuş gider.
Hepsi de Dünya’da mutluluk arar,
Karşılıksız sevgi getirmez yarar,
Çoğuna engeldir gizli sevdalar,
Kimi aşk uğruna post olmuş gider.
Bel bağlama dostum fanidir Dünya,
Oysa yaşamaya gelmiştik güya,
Bir sabah uyansan silinmiş rüya,
Beyaz kefen ile binmiş kayığa,
Dostların omzunda yol alır gider.
Kayıt Tarihi : 13.5.2007 23:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İzzettin Dönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/13/gider-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!