Gider Şiiri - Recep Arar

Bu âlemde dost kalmadı,
Menfaat aldı başını gider.
Muhabbetle sohbet kalmadı,
Gönül, aldı başını gider.

Kimseye nasihat edilemez oldu,
İftira çoğaldı, kıybet yapılır oldu,
Nurlu yüzler kararır oldu,
Kötülük, aldı başını gider.

Evlat babadan kaçar oldu,
Bel büküldü, beden naçar oldu,
Kalpler karardı, beyin biçar oldu,
Benlik, aldı başını gider.

Sokaklarda artık gezilmiyor,
Kim kimdir, neyin nesi bilinmiyor,
Haram artık aşikâr işleniyor,
Rezalet, aldı başını gider.

Yuvalarda artık mutluluk yok,
Karı ve kocada saygınlık yok,
Madde var ama mana yok,
Manasızlık, aldı başını gider.

Ne yaparsa insan kendine yapar,
Neden iyi dururken kötüye sapar,
Hakkı unutup şeytana tapar,
Karanlık, aldı başını gider.

Harama helal diyen çoğaldı,
Edebin yerini hayâsızlık aldı,
Bedenler taş oldu, ruh kalmadı,
Hayâsızlık, aldı başını gider.

Ah çekmeye gönül razı değil,
Gel kendine, hayat ebedi değil,
Eğilsende, ancak Hakka eğil,
Ömür, aldı başını gider.

Recep der, Hak’ka duam var,
Kurtulsun delalette olanlar,
Mutlu ve aydınlık olsun yarınlar,
Bu can, hesap için Hak’ka gider.