Gider Şiiri - Ozan Lütfü Yıldırım

Zemrehinin hükmü baharın olmaz
Yüce dağ başında kar erir gider
Gönül bahçesinin gülleri solmaz
Gönülden gönüle bar verir gider

Hasreti gönlüme düşürdün saldın
Gönül dergahında sazını çaldın
Dalgın gözlerinle maziye daldın
Aşıklar toprakta zor çürür gider

Şu kırık gönlümü bırakma yaslı
Aşkından kül etti Keremi Aslı
Konuşmaz muhannet benimle küslü
Kıyamete kadar hor görür gider

Yıldırımım akan dereler taştı
Dün gece yadıma nereden düştü
Aşılmaz dağları yol edip aştı
Ardına bakmadan yar yürür gider