Hep hasret olmadı mı,
Hep özleyiş,sessizce bekleyiş,
Çatılan kaşlar,buğulu gözler,
Gidenlerin ardından.
Kaç sevgili yitirdi umudunu,
Kaç sevgili kahretti hergece,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
