Gidenlerin ardından Şiiri - Derya Akgün 2

Ben bir öğretmenin vatanımın bir köşesinde
Ellerimde yüzlerce fidan, yüzlerce çiçek
Her biri bir başka dünya
Her biri bambaşka bir gelecek…

Sevgili öğrencilerimiz; bizler öğretmen olarak sizleri hep böyle gördük. Sizler bu okula adımınızı attığınız ilk gün gelip, gönül tahtlarımıza kuruldunuz, sorgusuz sualsiz.
Taptazecik birer fidandınız. Bizler toprağınız olduk; suyunuz güneşiniz olduk. Boy attınız, filiz verdiniz. Yüreklerimiz kıpır kıpır oldu; gururlandık sizinle.O tertemiz yüzünüze her bakışımızda içimiz aydınlandı, ışıl ışıl oldu hem içimiz hem dışımız.
Sizler bir gizli dünyaydınız. Keşfedilmeniz gerekiyordu. Anlaşılmanız ve ulaşılmanız bizim için bir görevdi.. Geleceğinizin imarı için bu gizli dünyalara girmemiz zorunluydu. Kiminiz bir anda açtı kendini bize, kiminiz epeyce zorladı bizleri. Kabuğunu kırmak, özüne ulaşmak nerdeyse imkânsızdı bazılarınızın. Öyle veya böyle ulaşmalıydık sizlere. Bizler öğretmendik ve and içmiştik bir 24 Kasımda tüm mukaddesatımız üstüne.

“Alnımızda bilgilerden bir çelenk/Nura doğru yol alan Türk genciyiz.”demiş ve buna da iman etmiştik.
Gördük ki her biriniz bir çiçeksiniz, tazecik. Sevgiye, bilgiye, ışığa hasret. Taze dallarınıza su olduk, yürüdük bu günlere geldik. Bu gün artık hasat zamanı. Uzun, yorucu ama güzel, verimli yıllardan sonra bugün mezun oluyorsunuz artık. Biz ürünlerimizi, sizler çalışmalarınızın meyvelerini topluyorsunuz şimdi. Geçmişin mini mini birleri, çalışkan ikileri iken bugün artık 8. sınıftan mezun bir gençsiniz. Bu sekiz yılda geçen her gün hem ellerimizde hem yüreklerimizde büyüdünüz. Bedenlerinizin gelişmesi ile beraber gözlemledik kişiliğinizin olgunlaşmasını.Gençliğe adım atışınızı gururla seyrettik. fidanlarımızın serpilip, güller, sümbüller oluşunu ilahi bir vecd ile solukladık.
Öğretmeniniz olarak bugün hem mutluyuz hem de hüzünlüyüz. Güzel yavrularımız sevgi kelebeklerimiz, yuvadan uçuyor bugün. Hepsi kendi geleceği için kanat çırpıyor bilinmez yarınlara. Artık kendi ayakları üzerinde durabiliyor, hayata güvenle bakabiliyorlar. Bu bizim eserimiz, mutluyuz. Hüzünlüyüz: Bunca acı, tatlı anı birlikte yaşadığımız küçük dostlarımızdan ayrılıyoruz. Kim bilir bir daha nerede, ne zaman bir araya geleceğiz. Sizler bilmiyorsunuz. Ama her giden yüreklerimizden bir parçayı beraberinde götürüyor.

'Zaman imbiğinden süzülen tortulardır, hatıralar
Kimi zaman mesrur eden, kimi zaman ah ettiren o anlar'

Bugün ayrılıyoruz. Birbirimizin hatıralarında en güzel anılarımızla yaşayacağız. Diliyoruz geçmişe dönüp de, baktığımızda tatlı gülümsemelerle anarsınız bugünleri ve ahlarınız yalnız özlemlerden olur. Buna inanıyoruz öğretmenleriniz olarak ve biliyoruz ki güzel yurdumuzun neresinde olursanız olun; hangi işi yaparsanız yapın sizi hep seveceğiz ve sizinle her zaman gurur duyacağız. Sizinle olmasak da daima yüreklerimizde olacaksınız, bizim güzel çiçeklerimiz.

Gidenlerin ardından ünlü şair Yahya Kemal’in şu beyiti ile veda ediyoruz onlara: “Çok sürse ayrılık, aradan geçse çok sene/ Biz sende olmasak da sen bizdesin yine'