iz gitmediniz ey sevdiklerim, sevmediklerim;
bildiklerim ve bilmediklerim...
özlediklerim ve özleyemediklerim.
Ben geçtim yanınızdan,
an olduk yakaladık, can oldu bağladık...
parabollerimizin denkleminde kesişmeler
ve kesiştirmemeler...
alt küme, üst küme, kapsar küme, kapsasa da kapsamak istemeyen küme
biz bunların hesapsızlığını hesaplarken
maalesef yaşam gidiyor güme.
Yaşadıklarımız paylaşımdı,
aşımdı yabancılığı;
silüetler tanıştı, isimler öğrenildi,
ruhlar hasbihal etti ve konu bitti
ayrılındı.
- acaba ne olacak sanıldı? -
Ayrıldığına üzülenlere çok üzülüyorum,
durum aynen şu:
Sizin boşalttığınız yere kimler girecek şimdi
ve neler yaşatacak zatıma
meraktan ölüyorum.
Kozmos,
alt kozmos;
sapiens, homo sapiens...
yoktan var olmaz,
var olan, yok... kaybolmaz,
izler bırakır, anıya dönüşür,
çakışır yaşam yörüngelerimiz
neleri yaşarız, neleri
tahmini olmaz. 01/03/2013
Kayıt Tarihi : 23.7.2015 11:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)