25.01.2006
Gidenlerin ardından…
Kimin gittiği önemli değildir eğer kalan sizseniz... İçinizdeki acı her gün canınızı yakıyor, her kıpırdanışınızda kendisini hatırlatmak istercesine tekrar batıyordur. Gül ve diken gibi... Sevginiz gül ise, sizde kalan dikenidir...
Bu bir yangındır bedeninizi yakıp kavuran... Etinizi tüketene kadar yanacak ve sonra kül olacaktır, kül olup bıraktığı izlerin silinmesi için kendimizi teslim etmez miyiz çoğu zaman? İçinizdeki siz dile gelmez mi bazen, “Dayanamıyorum...” “Dayanacak gücüm kalmadı...” bunlar sizin sözcükleriniz değil mi?
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
