Ardına bakmadan giden
Yalnız sen değildin.
Tüm güzellikleri de taşıdın
Yüreğindeki heybende.
Boynu bükük kaldı mahzun gözlerim,
Vedalaştığımız vefasız yolların başında.
Yaşlı gözlerle seni uğurlarken
O kapkara günde, beraberinde
Uysal gözlü güvercinler de gitti
Cıvıl cıvıl savrulan kırlangıçlar da.
Söndü koca şehrin tüm ışıkları
Güneş de gitti, ışıl ışıl yıldızlar da.
Karanlıklardı, bana kalan
Senin ardından...
Efsanelerde yaşanılan
Sevdaları serdin de önüme
Sonra kahrolası uzakları seçtin mutluluk diye.
Yalnız sen değildin uzakları seçen
Sevinmeler de gitti, gülüşmeler de
Bitti tüm tatlı rüyalar,
Hepsi yerin dibine battı.
Acılar ve hüzündü, bana kalan
Senin ardından...
Hatırlarsın,
Yağmurlarla uğurlamıştım seni buralardan
İşte, o günden sonra
Bulutlar da uğramadı gökyüzüme.
Kurudu birer birer nehirler,
Çekildi koca koca denizler
Üzerinde uçuşan martılar da sustu.
Bir kıtlık başladı, bir kuraklık çöktü ki
Sorma gitsin, öyle ki;
Meyve yüklü dallar kırıldı çatır çatır,
Ulaşılmaz derinliklerdeki kökler çürüdü
Bir bıkkınlık, bir bitmişlik kaldı bana
Senin ardından...
Kayıt Tarihi : 28.9.2025 11:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında bir sonbahar şiiri. Sabahın erken saatlerinde balkonumdan gökyüzünü seyrederken, uçuşan kırlangıçları göremeyince, bomboş kalan maviliği bu duygularla anlatmaya çalıştım.
Şiirin odağına, sevilen birinin gitmesi konulsa da, insan ister istemez içinde bulunduğu mevsimi, değişen dünyayı, değişen insan ilişkilerini düşünmeden edemiyor.
Sanırım şair de bu duygu içinde, adeta gidenlerin yasını tutmuş.
Öyle ya dünya artık bizim bildiğimiz dünya değil... İnsanları tanımak imkansız... Her sabah insanın insana verdiği acılara uyanıyoruz. "Yok bu kadarı da olmaz!" dediğimiz her şey bizden bir şeyler alıp götürüyor. Şairin de dediği gibi geriye koca bir bıkkınlık kalıyor...
Ne diyeyim içimiz sonbahar, dışımız sonbahar... Kışın ayak sesleri de, az çok duyulmaya başladı... Zaman desen; usta bir taş yontucusu... her çekiç vuruşta bizi eksilten...
Neyse sağlık olsun diyelim... Bu güzel dizeleri canıgönülden kutluyorum. Kalemin hep yazsın. Sağlık ve esenlik dileğimle, selamlar kardeşim.
Şiirinizi geçte olsa okuyabildiğime sevindim hocam saygılar...
bir müsveddeye dönüşebilir
ve kalbimin en ücrasının,
sağlanabilir teması kalbinle;
ki kağıdın üstüne boşalmış mürekkep,
ölü suskunluklar saçabilir pekala,
beyaz kırışık kağıda...,
ve mayası ikiz tabiatlı keklikle güvercin,
hem bozkır, hem harman yeri kokar…,
\iyigeliyorgönülyarasınadenizdenesenrüzgâr\
kanatları birbirine dikili,
ha keklik/güvercin, ha turna/martı,
atmaca olamadıktan sonra,
ne ayrılık türküsü söyleyebilir,
ne de uçuşur göğe sarmaş/dolaş…,
ve \iyigelmiyordurgunluğumapiyanonuntuşları\
gökte bir bulut ağlar turnasına,
çöplükte muhabbet kırıntısı
can çekişir martıya,
kan kaybediyorum kanadımdan
ve hızlıca düşüyorum,
düşerken bile uçmayı düşlüyorum,
ve \budefaölümdenkorkmuyorum\
ah;
Sevgiyle…
TÜM YORUMLAR (12)