Gittiler, şu dünyanın tasası bize kaldı,
Gitmeyi dert etmenin mirası bize kaldı.
Belki daha renkli bir âleme kavuştular,
Yaş döküp yas tutmanın karası bize kaldı.
Erdiler ruh olmanın sonsuz zenginliğine,
Yeryüzünün puluyla parası bize kaldı.
Bugünlere erdik de güldük mü gönlümüzce?
Yarınlara da ermek çabası bize kaldı.
Bir boşluk, bir eksiklik duymaktayız yürekte,
Belli ki kalp kabının darası bize kaldı.
Gidenlerin ardından bütün bu kalanlara
Yine de şükretmenin duası bize kaldı..
Kayıt Tarihi : 15.6.2010 08:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Aybar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/15/gidenlerin-ardindan-50.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!