Gidenlerin ardından

Gelip geçenlere davet gönderen kırmızı çatısı ile
Selam veren İhtişamlı evden eser yok şimdi.
Camları buğulu buğulu gözlerimin içine bakıyor
Boynu bükük yetim bir çocuk misali
Dört bir yanı hicranla sarılmış

Etrafında İnzivaya çekilen mimozalar neşe kaynağı idi
Ruh bedenden özgürlüğe kaçıyor
Vuslatsız ziyaretlere doğru yürüyorum
Ah
Şimdi gam tüter bacalarda
Merhumun sesini ararım soğuk odalarda
Ağıtlar yanar ocak başında
Gücendim ardına bile bakmadan gidenlere
İsteksizde olsa, ayrılıkmış hayallerde kalan
Genzimi yakıyor geriye kalan hasret kokusu
Hellalleşemeden bitirdi fani misafirliğini

Ey sessiz tabiat söyle bana
Yeniden mahzun çocukların
Çığlıkları ile neşe doğar mı
Akşam sefası alnımdan öperken
Yaşanmışlar ve yaşanacaklar
Yine tarlalarda boncuk boncuk ışıldar mı

Ecel Kazada ilham almış
Musalla taşında yüz görümlülüğü
Diye sarılır
Taçsız kimliği dua ve helal ile
Cennete bir yudum daha yağar
Bağrımda bir çınar ağcı gibi
Söyleyemediğim sözler büyür
Ve ıslak bakışlarla
Halamı anıyorum