Gidenlerin ardından Şiiri - Abdullah Oral

GİDENLERİN ARDINDAN

İlk bahar yeşilliğinde
Mayısın ilk sıcağı Doluyor gözlerime
Meyveye dönüşümünü izliyorum
Kaysı dallarında çiçeklerin

Buruk bir bahar sevdası yaşıyorum
Mayıslar acılarımı tazeliyor yeniden

Yitik anılara dalıyorum
Gidenlerin hüzünlendiriyor gözlerimi
Öylesine mahcup hüzün dolduruyor yüreğimi ki

Meyveye dönmeden
Dalında solup gidiyor çiçekler
Oysa toprak ıslak toprak sıcak
İnsan teriyle yoğrulmuş

Nedendir? Neden?
Bir çiçek düşleminde Solup gidiyor hayat
Neden? Güller Mayıslarda koparılıyor dalından

Bahar coşkusunda yaşamak varken

Sanki ıslak dudaklar gibi
Doymayı bekliyor Toprak
Hüzünler hep Mayısta düşüyor yüreğime
Gözlerim yazın sıcağında dalar iken
Haziran a taşıyorum acılarımı

“Toprak” sıcak Toprak örselenmiş
Nasır tutmuş ellerim gibi sancıda toprak
ve kurumaya yüz tut muş
Bedenimi saran İnce bir sızı misali

“Göz yaşlarımla doyuruyorum toprağı
Gidenlerin ardından

Mevsim yaza dönerken
Kanamaya yüz tutuyor göz bebeklerim
ve kirpiklerimin arasından
Habersizce dökülüp gidiyor Saydam damlacıklar

Toprak susuz kalmasın diye
Toprak çatlamasın diye
ve toprak utancından Kararmasın diye
Saklıyoruz toprağın koynuna Önce bedenlerimizi
Sonra göz yaşlarımızla Doyuruyoruz toprağı
Gidenlerin ardından

Nisan 1992