Artık geceleri bile gelmiyorsun aklıma. Aniden fırlamıyorum yatağımdan, balkona çıkıp sigara yakmıyorum, üflemiyorum dumanını yokluğuna. Özlemiyorum ve aramıyorum seni gecenin kör karanlığında. Solumda bir boşluk var sadece, hepsi bu. Sensizliğe alışmışım, ona da alışırım elbet. Senden tek bir ricam var artık. Her nerede, kiminleysen; orada kal ve gelme geri. Bana yaşattıklarını, bir başkasında yaşa. Terk edil, üzül, ihanete uğra. Uykusuz gecelerin olsun en çokta. Düğüm düğüm olsun boğazın, yutkunama. Yastığa yüzünü bastırıp; hıçkıra hıçkıra, dişlerini sıka sıka ağla. Ama bir daha asla gelme geri. Çünkü ben, o son gidişinden sonra öldürdüm; içimdeki seni..
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta