Hayat, bir yol ayrımıdır bazen; kimi yollar birleşir, kimi yollar sonsuza dek ayrılır.
Gidenler, ardında bıraktıklarıyla mı anılır, yoksa geride kalanların kurtuluşu mu olur? Bu soru, kalbin en kuytu köşelerinde yankılanır.
Gidenler, kaybettiklerimiz midir, yoksa bir anlık acıyla kurtulduklarımız mı? Her ayrılık, bir ders; her veda, bir aynadır ki, kendimizi ve gerçeği onda görürüz.
Giden, bir zamanlar yüreğimizin en sıcak köşesinde oturan, özlemle andığımız bir gölge olabilir. Ancak her geri dönüş, sanıldığı gibi bir kavuşma değildir; aksine, bir başka kayıptır.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta