ayrılık ölüm değil, nefes almak zor
mevsim hep sonbahar, hiç değişmiyor
gidenler belki de mutludur ama
kalanlar hesapsız acı çekiyor
her köşe başında nöbette acım
her şarkıda başladı içimde sancım
ben böyle değildim inan eskiden
hasretinle dost oldum sanma yabancım
kalbimdeki sevgine kilit vurmadım
her kaldırım taşında izlerini aradım
mum oldum yandım kandil gecelerinde
bağrıma taş bastım,dinmedi acım
bir bilsen ne karlar yağdı üstüme
bir bilsen ne yağmurlar doldu gözüme
hasret rüzgarını örttüm geceme
söylemedim derdimi, bilmedi kimse
Kayıt Tarihi : 13.4.2006 00:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seval Kemertaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/13/gidenler-mutlu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!