Gidenler Geri Dönmedi Şiiri - ibrahim Mutlu

Gidenler geri dönmedi,
Dönenlerse kim bilir
Kaçıncı yemin edişleriydi
Bir daha gitmemek için…

Onların amaçları aynıydı
Tıpkı kaderleri gibi…
Tek farkları
Bir parça ekmek parası için
Gittikleri Anadolu’nun değişik yollarıydı…

Gidenlerin hayalleri de aynıydı
Amaçları gibi…
Kiminin hayalleri gerçek oldu
Sağ döndüğü için şükrederek
Bekledi gelecek yazı…

Dönenler ne kadar yemin etse de
Bir dahaki yaza gideceklerini bile bile…
Kim bilir belki de bir daha dönmemek üzere
Ya gideceklerdi ya da
Kaderleri onları yollara düşürecekti
Bir daha dönmemek üzere…

Gidenlerin çoğu dönmedi…
Kimisi;
Çukurova’nın sıcağında
Pamuk tarlalarında sıtmadan kırıldı…

Kimisi;
Ege’de tütün tarlalarında yok oldu…

Kimisi;
Karadeniz’in azgın dalgalarında,
Kimisi de fındık, çay bahçelerinde
Hayallerinde boğuldu…
Kimisi;
Anadolu’nun bozkır tarlalarında
Yılanların koynunda öldü….

Kimisi de;
Yollarda kazada telef oldu…

Gidenlerin çoğu dönmedi…
Dönenlerden
Kimisi kaderine,
Kimisi yokluğuna,
Kimisi fukaralığa,
Kimisi de alın yazısına
Lanet okudu…

Gidenlerin çoğu dönmedi…
Kiminin bebeleri yetim,
Kiminin kadınlar dul kaldı…
Kiminin de
Belki geri dönerler diye
Bir umutla bekleyen
Eli kınalı genç kızların
Gözleri yollara dalıp gitti…
Belki dönerler diye
Bir umutla…
Ta ki başka bir yaz mevsiminde
Acı haber gelene kadar…

Gidenlerin çoğu geri dönmez…
Geri dönenler de
Bir dahaki yazda
Gelecek ölümü beklerler
Anadolu’mun işsiz aç insanları…

Gidenlerin çoğu geri dönmez
Anadolu’mun ölüm mahkûmu
İnsanları…