Giden Gelir Mi Gönül Şiiri - İbrahim Yılmaz

Kuşlar gibi eylül de uçup gitti
Bir daha döner mi bilemiyorum
Kuşlar dönse bile
Eylül dönmez artık diyorum
Giden gelir mi gönül
Sen ne hazanlar yaşadın
Gün geldi ağladın.

Artık zaman ekim kaygısıdır
Uykuya dalan toprağı tohumlama anıdır
Toprağın bağrına
Bahar muştusunu eker çiftçilerimiz
Gönlümüze bir türlü bahar gelmez
Hazandan ziyade
Aşktan yanadır çilelerimiz.

İpek saçlarını ekim rüzgarları tarıyor
Savrulan saçların değil, hasretin bağrımı dağlıyor
Sen artık beklenen bir akşamın sevdasısın
Bel ki o sevda kaderinde yalnızlık şarkısıdır
Bel ki de ellerini tutan şimdi bir başkasıdır
Ağlayan bir çocuk gördün mü beni hatırla
Sen yine de üzülüp ağlama
Her şey bu alemle kaim değildir derdi babam
Cennette beni bekle sabırla kalbinde varsam.

Unuttun mu?
Gözlerini bana emanet etmiştin giderken
Sen hiç endişelenme gözlerin bendeyken
O bakışların esrarını kimse bilsin istemem
Bende bir güz gecesidir menekşe gözlerin
Her gece pencereme gelir melek haylin
Varlığına sığındığım tek limanım sensin
Sensin aşkın sonsuzluk bestesindeki şiirim.

Ne zaman ellerim üşüse
Nefesinle ateş olur kalbim
Hazan şarkım
Gönül sızım
Güz gecelerim
Senin hayalinle yanıp tutuşuyor
Kalbim tek seninle mutlu oluyor.

Ekim 2022