Gidenler'e Şiiri - Melike Melis

Bozguna uğramış bir yüreğin
sessiz isyanıydı bu,
dokunsalar ağlayacağım
damla damla dökülecekti
gözlerimde birikenler.

sustum...
ve bir kez daha
lanet etti seven yüreğim
gidenlere,
gidipte dönmeyenlere...

Kanadım...
bir kez daha kanadım gidişinin ardından,
mavi yağmurlar döküldü
göz pınarlarımdan.
sana kanayan, sana ağlayan
susuz çöllere sular taşıyan
o kadın bendim işte!

Unutmadım...
yüreğime basıp geçenleri,
gömdüm onları aklımın en derinlerine
her aklıma gelişlerinde
bir kez daha lanet ettim,
kanayan yaralarımı,
kendi kendime sardım her defasında.

Tanrım!
her giden yüreğimi lime lime edip
üstüne basıp geçmek zorunda mıydı?
her gidiş kanlı bir gözyaşı,
ve her gidiş kanlı bir ölümdü
aşk denen bu savaş alanında...