Kar yağıyor dışarıda
Usulca süzülüyor beyazlar
Ben ise gidiyorum uzaklara
Ardıma bile bakmadan
En kötü günümde bile
Yanımda olacaktın ya sen
Neredesin böyle bir günde
Sana ihtiyacım varken
Bundan sonra yalnız kaldığında
Başında fırtınalar koptuğunda
Olamam ki ben yanında
Gidenler dönmüyor
Kimi zaman aşıklar ağlıyor
Kimi zaman herkes susuyor
Ama içleri yanıyor...
Yanıyor içim!
(İstanbul, Ocak 1997)
Güçlü SönmezKayıt Tarihi : 24.4.2004 13:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!