Gidenler Şiiri - Süleyman Zaman

Kendini bilmeyen, onca insanlar
Fesatlık tohumu, ekip gidenler
İnsanlara nice, ağı sunanlar
Bakmadan ardına, çıkıp gidenler

Hiç emek vermeden, bunca serveti
Nasıl da kazandın, nedir hikmeti
Bunca çalışmanın, yok bereketi
Bükülüp belleri, yoksul gidenler

Tüm yaşamın yükü, yansır tenine
İnmeden olayın, hiç temeline
Kapılmış, yürümüş, aşkın seline
Sönmeden ateşi, közsüz gidenler

Keramet bulunmaz, insan başında
Çok anlam gizlidir, kalem kaşında
Gerçeklik arama, asla düşünde
Nice hayallere, girip gidenler

Bilmez isen eğer, kendi eksiğin
Taslarsan büyüklük, kalmaz etiğin
Sende Zamanım’da, sonsuza değin
Yaşayıp, durulmaz, bilip gidenler

04.02.2005