Gidenler Şiiri - Vahit Kemal Kısa

Gidenler dönmez bazen
Erik ağacı çiçeğe döner
Sisi kalkar Üsküdar'ın
Gelibolu şehadete doyar
Cenova sahilinde
Bir Mart'ı Ağlar
Zincir vurulmuştur
Bir kez
Bir kez kalkmıştır el
Tahta tabut misali
Yapışmıştır ayrılığa

İşte bu Yüzden
Gidenler dönmez bazen
El döner yüz döner
Dil döner
Ama gidenler dönmez

Ruhum
Derdim
Makber nedenim
Pek mi kıymetiydi şu son seferin
Elim ciğerimde
Ben nasıl beklerim
Nasıl bakarım bir daha
Ovaya kurda kuşa
Nasıl simiti
Banarım çaya