yok işte
kimsesi yok gidenin
mezar başında sadece taşlar bekliyor
yok işte
sonrası yok sessizliğin
yalnızlığın doğum gününü kutluyor yalnızlık
yok işte
dokunanı yok sevginin
kimsenin düşünde değil garibim
yok işte
zamanı yok ışığın
nursuz yürüyor geceler
yok işte
şansı yok hayatın
herkesin bahtına bir kez düşüyor
yok işte
kalbi yok zamanın
durmadan akıyor...
10.05.12
İsa YılmazKayıt Tarihi : 10.5.2012 23:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!