Gidenler Şiiri - Zagros Cetinkaya

gecenin umudunda
gidenlerin acısını taşırsın gözlerinde
bilirsin, en güzel aşk
sevgiyi sevmenin tadıdır ürkek bir yürekte
bir tebessümdür aşk çoğu zaman
- gidenin yasın da kalmış olsa da duyguların –
refüze edilmiş duygularını
tozlanmış raflara kaldırmak istiyorsun

bir umut
içinde tüm sevgilerini
acılarını
buram buram hasret kokan
sevgiliyi barındırdığın
-fiyaka kokmaz hiç bir acı -
resimlere bakan esmer gözler
artık o kadar güzel değildir
bitirilmiştir bir aşk
kurumuştur avuclarının içindeki ter

gidenlerin narası yankılanıyor
nasırlanmış parmak uçlarında
sigara tütününe sardığın kaçak hasretler
genzini yakmaya başlar
ve gidiyor işte bir sevgili
bir okyanustan bir limana
-sen hep güzel anımsayacaksın bu sevdayı
geceler yıldızlarla sevişirkene-
karanlık sokağında gözlerimi hatırlayacaksın
ürkekçe sokağı aydınlatan
sokak lambasının altında
varettiğım bir tebessüm olacak sevdam
- işte o vakit bana geldiğin an/dır/ -

bir veda nutuğu kalmış umutlarımın arta kalanından
- ser, sefil`i terketmiştir –
vurulan çıplak ruhum
- tüm gerçekliğimle karşındayım şimdi-
vur beni parmak uclarında yatan kalbimle
- gözlerinle idam et beni –

bırak yankılansın bu sevdanın kafiyeleri
şimdi ölmeliyim
yoksa zehir-i zemberek
sevdalarımın arta kalanında
müebbeten yargılanacak gözlerim! …