Gidenin Şiiri Şiiri - Hidayet Çelik

Artık
Gönle koyduklarıma gönül koydum
Heyhat!
Onca tecrübeye rağmen hâlâ toydum
Hiçtim,
His yoksunu donuk bir bakışta buydum
Seçtim
Ve alıp başımı gitme arzusuna uydum
Şimdi
Bir mahcup edayla gidiyorum

Bir gün
Koca dünyaya sırt çevirdim
Eyvah!
Boş hayallerle seneleri devirdim
Geçtim
Ben artık, mısralarda belgisiz zamirdim
Ahh!
Gayrı ne şair ne de bir şiirdim
Öyle ki
Bir buruk vedayla gidiyorum

Bil ki
Ne bir meczup ne sarhoştum
Hayret!
Herkese ışık tutarken özüme loştum
Haklısın
Göze alınmayacak engebeli yokuştum
Yazık!
Semadan yere çakılmış tek kanatlı kuştum
Olsun
Bir kırık kanatla da olsa gidiyorum

Tuhaf!
Ele nahif kendime serttim
Sanırsın
Tepeden tırnağa gam,keder, derttim
Oysa
Sarı olduğun yerde ben laciverttim
Ve
Senin için senden vazgeçecek kadar cömerttim
İşte
Bir büyük inatla gidiyorum

Ben
Bazen aşikar bazen sırdım
Ben
Bazen bir an bazen asırdım
Ben
Bazen sözümle sustum bazen gözümle bağırdım
Ben
Düne kadar taşmamış sabırdım.
Bugün
Bir eskimiş efkarla gidiyorum

Mademki
Bizden ne bir şiir çıkar ne hikaye
Halbuki
Hep sanaydı o tezat, teşbih, kinaye
Ne yaparsın?
Artık gün tüketmek ya bendeki gaye
Bana müsaade
Bir kesin kararla gidiyorum.