Gidenin bıraktığı yermiş gurbet-2

Dağların ardını gurbet sanırdım,
Gidenin bıraktığı yermiş gurbet.
Gurbet uzak yer diye inanırdım,
Gidenin bıraktığı yermiş gurbet.

Ne elin hayrı var ne de evladın,
Ayağım durdu atamadım adım.
Yalnız kalınca gurbeti anladım,
Gidenin bıraktığı yermiş gurbet.

İnsan tek başınayken ayılıyor,
Gurbette yol zamana yayılıyor.
Evden çıktın mı gurbet sayılıyor,
Gidenin bıraktığı yermiş gurbet.

Gurbetin çilesi insanı yormuş,
Ayrılık dersen ateş ile kormuş.
Bu yaşta hasretlik çekmek zor imiş,
Gidenin bıraktığı yermiş gurbet.

Gurbete bağlanıp gelme oyuna,
Sahi Yusuf gurbet senin neyine?
Sılada hüzün çöker yüreğine,
Gidenin bıraktığı yermiş gurbet.