"GİDENİN ARDINDAN" HİKÂYE
Kasım rüzgârı, yırtık bir mendil gibi savuruyordu yaprakları...
Gökyüzü,sanki yıllar önce çekip giden o adamın ardından ağlıyordu.
Köyün en sonunda,çamura gömülmüş bir taş ev,
Kapısı çatlak,camı buğulu, içeride bir kadın
Saçları beyazlamış,gözleri sönmüş, avuçlarımda zamanın izleri.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta