Gidenin Ardından Bakmaktan Yoruldum

Yinemi ayrılık vakti?
Yinemi biten günlerin ardından çökecek üzerime hüsran?
Ve ben artık yoruldum ve çok sıkıldım,gidenlerin ardından bakmaktan.
Olmayacakmı uzak şehirlerde beni bekleyen,özlediğim gibi özleyen?
Her birini ayrı heyecanla ayrı bir umutla topladığım kır çiceklerini, tüm saflığım ve duygularımla uzatabileceğim hiç kimse durmayacakmı karşımda?
Etmeyecekmi bana tüm içtenliğiyle teşekkür?
Sarılıp boynuma öpmeyecekmi beni?
Güneşin batmaya hazırlandığı akşam kızıllığında, güzelliğinin şerefine deyip vuramayacakmıyım kadehimi kadehine rakı balık soframda?
Sokaklar dolusu insan içinde bir benmi yalnız ıslanacağım nisan yağmurlarında?
Simidimi çaya batırıp martılarlamı paylaşacağım bir bankta?
Hayat tüm uğraş ve tüm cabalarıyla ardına dönüp çekip gidecek olanlarını benim karşıma sunmakta.
Aşk'tan yana hiç gülmedim hep malup oldum.
Gidenlerin ardından bakmaktan yoruldum.

Bak ömrüm geçiyor koskoca bir hiçle
Gözlerim yollarda sanki nöbette
Şu fani dünyada dertlere boğuldum
Gidenlerin ardından bakmaktan yoruldum
Meçhule gitmekten muamma derterden
Hep yalan sözlerden artık yoruldum

Kızarmış ekmek kokusuyla uyanmak istiyorum sabahları.
Yeni demlenmiş ince belli bardakta mis gibi kokan çay,üç beş tane yeşil zeytin biraz peynir, yanındada tatlı bir tebesümle günaydın.
Budur işte gerçek huzur,budur tüm uğaraş ve cabalarımın ardında yatan hayaller.
Böyle bir sabaha,böyle bir kadına,böyle bir huzura,kul köle olurum tüm ömrüm boyunca.