GİDENİN ARDINDAN
77
Ben ektim tohumları,
Sen her seferinde kökünden söktün bir hışımla…
İnadına ektim her söktüğünde.
Ellerimle karıştırdım, alın terimle suladım kıraç toprakları.
Sen merhametsizce ezdin her ektiğimde.
Oysa güneş yeni doğmuştu üstüne…
Senin için ayrıktı bunlar, ayak bağıydı,
Yeşermeden ezilmeliydi,
Mevsimi çoktan geçmişti,
Kaç mevsim gelip geçmişti,
Zamana yenilmeliydi yeşeren duygular.
Büyüdüğünü görecek
Ne cesaret ne sabır var sende.
Biraz bekle, göz ucuyla da olsa
Bir bak bahçemdeki sana.
Aç gözlerini, aç kalbini…
Gördüklerin gizli kalsın sende.
Tarumar etme gül bahçemi.
H.Ç/ Nisan 2019
Kayıt Tarihi : 26.4.2019 14:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Çanakçı](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/26/gidenin-ardindan-71.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!