İçli bir ney sesi böler hüznümü
Bölük pürçük olmuş kederden sözlerim
Kulağıma üflediğin nefesin
Isıtır bedenimi düşümü gözlerin
Şimdi vedaya kalktı ellerin
Bir hoşça kalmayı çok görmesin dilin
Koşarcasına uzaklaşan dizlerin
Kaçtı dehlizlerime hapsettiğim senlerim
Baka kalmak yazılmış gözüme bu vedada
Çaresi yokmuş gidene sövmek illa
Yakmış mektupları gelmez daha da
Sıralanmış yaşlar gözler iflaslarda
Uyanmak kaldı düşmüş yüzüm ile sabaha
Çeker tüm duyularım bedeni hesaba
Ellerimle teslimini sorar yüreğim mutlaka
Teslim olmuş gidişine benliğim
Verir hesabı çaresiz gidişinin ardında...
Mustafa Yılmaz
Kayıt Tarihi : 19.3.2017 03:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!