Gideni Anmadım Şiiri - Silvan Güneş

hiçbir şeyi öylesine yaşamadım
zaten istesem de yaşayamam
ne istediysen hep verdim
zaten neyim varsa verirdim
ve hep koşandım ardından
ve düştüm
bazen düşerdim
ve kalktığımda hep yürüdüm
asla emeklemedim ardından
yoksa gülerdin

hayatta en kötü şey nedir bildim
öğrettin artık ben çoktan büyüdüm
şimdi yürüyorken ben
arkada kalan sen
ne zaman arkama baksam düştün
acılarla kaldın yanıyorsun sen

bir kaçan kovalayan masalıymış bu
ne zaman dinlemeye kalksam küçüldün
anladım paslanırmış meğer hikayeler
o ulu dediğimiz ağaçlar
solar, çürür, yaşlanır
bir köşe kapmacadır artık masalın kendisi
bir türlü bitmez kıssadan hissesi
kalbin acı, kalbin keder
filesi delik düşer...

hatırlandıkça içini acıtır
adı güzel olan her şey
dün güldürmez yüzünü
işte o kalbe değen şey
geçip gider su gibi
ve bir rüzgar eser...

08 Eylül 2006 Alanya 22:38