gecenin en ışıklı vapurunun,
hüzünlü dumanları sarıyor,
bir tutam sessizlik arayan yalnızların soluduğu havayı...
tüm ışıklarını alıp koynuna
ardına bakmadan giden sevgilinin,
yeni yeni geliyor bezgin dalgaları,
bir ay ışığına hasret kıyılarımıza...
son kez birşeyler söylemek ister gibi sanki;
ardında sessiz bir duman
buğulu bir dalga...
Kayıt Tarihi : 30.4.2006 19:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!