Akşamın karanlığında mutluluk vardı
Sabahın güneşi seninle battı
Gidişin ardında mutsuz yüzüm
Gidene mi kalana mı zorluk vardı
Yolun sonunda sefa vardı
Geçen zamanda cefa deva arardı
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
oldukca zor bir sorudur bu aslında. o anki hali insanın nicedir bilinmeden anlayamayız. kişi kendi bilir ancak yaşadığı acıyı. bazen giden acılara belenip gider bazen kalan hicranla küle döner. kaleme sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta