Gidene Destan Şiiri - Ergun Yıldız

Yüzündeki hüznü döktün yüzüme

Yağmurları serptin gülen gözüme

Giderken ateşi attın özüme

Sen gittin gideli gülemez oldum.

Al kana boyadın sinemi benim

Yıktın harap ettin hanemi benim

Çaldın gittin, bunca senemi benim

Yitik yıllarımı bulamaz oldum.

Artık boyun eğdim alın yazıma

Yandım dedim, inanmadın sözüme

Dünya zindan görünüyor gözüme

Gecemi, gündüz mü bilemez oldum.

Bir dal idim, kırdın beni sonunda

Eğilmedim ama, düştüm önünde

Ne en güzel, ne de kötü gününde

Ben senin yanına gelemez oldum

Düşüp şu toprağa çürümek için

Hasretinle yanıp erimek için

Dön deyip ardından yürümek için

Bedenimde derman bulamaz oldum.

Kimselere boyun eğmez biriydim

Yüreğine sevda koymaz biriydim

Gözlerine hüzün değmez biriydim

Şimdi gözyaşımı silemez oldum.

Oysa nasıl ölesiye sevdim ben

Nasıl bağlanmıştım sana bir bilsen

Yüreğimde ümidini beslerken

Düşlerimi gerçek kılamaz oldum

Teli kırık saza çevirdin beni

Susuz, kurak yaza çevirdin beni

Ayrılık yeline savurdun beni

Ben artık yönümü bulamaz oldum.

Gökte yıldız idim, yere indirdin

Narımı aldın da beni söndürdün

Akil idim, divaneye döndürdün

Ben bile kendimi bilemez oldum.

Bir kara geceden ayrılıp geldin

Eski yaşamından sıyrılıp geldin

Sandım ki benimsin, hep benim oldun

Meğer yalan imiş, gülemez oldum

Gerçek ile düş arası bir şeysin

Bahar ile kış arası bir şeysin

Kahkahayla yaş arası bir şeysin

Seni koyacak yer bulamaz oldum.

Çok uzattım hiç tutmadın elimi

Çok anlattım anlamadın halimi

Bir meçhule yönlendirdin yolumu

Yürüsem de sana gelemez oldum

Hep bir sır olarak kalsa da yüzün

Bil ki hep ruhumda kalacak izin

Anladım, yarını yok ikimizin

Şu dünyadan bir tad alamaz oldum

Sevdim seni, yine pişman değilim

Çok kırıldım, ama düşman değilim

Artık, o savaşan insan değilim

Direnecek gücü bulamaz oldum.

Ergun YILDIZ.

13.11.2002