Gidene Ağıt Şiiri - Mehmet Selim Tolay

İçim yanıyor gittiğin günden beri
her yanım karanlığın derin sularında boğuluyor
üzerime,gözlerinden yağan çiğ esintiler
sözlerime,düşleriden gelen elma kokuları siniyor

Zordayım benliğinin dar sokaklarında
Zordayım gözlerinin güneş sıcaklığında

Kundaklanmış bebek gibi tasasız;
kaybedilmiş gençlik gibi faydasız
bir yolun yolcusuyum.
içim,derin dokunmuş bir yanardağ ağzı
dışım,güneşleri barındıran sabırsız bir gündüz

İçim yanıyor
ey zor arazinin kırmızı gülü!
bulanık renkler görüyorum rüyamda
seni örgülüyor zamanın en ince ipliği,
uzayan günlerin sergüzeşt yollarında.

Dardayım yanılgısı hayat olan küflü beyinlerde
dardayım beni vuran o mavi gözlerde

Şimdi umutlar yıkanıyor düşlerimin kamburlaşan sularında
döneceksin diye bir gün,
karanlığın ruhu kanatlanıyor;
aydınlıklar vuruyor geceme dalga dalga
ve sen giriyorsun gönlüme
yalnızlığımı yırtan,
yoksulluğumu unutturan;
yitirdiğim gençliğimi hatırlatan bir edayla.

Hoş geldin
Hoş geldin.