Gidene Şiiri - Haluk Kutsi Gündaş

giderken kimse sormaz,
ey! siz bensiz kalanlar ne yapacaksınız?
olmadan ben yanınızda,
perişan, harapmı yaşayacaksınız.

cevap beklenmez hiç bu soruya
hiç sorulmadığından olsa gerek...
halbuki bi fikrimiz istense
olmaz deme şansı tanınsa..
sensiz olmaz diyebilme fırsatı mesela.

her şeye rağmen yaradılıştan mıdır
sonra kazanılan zaafiyetten mi bilinmez.
bazı kalpler vardır bir kişiyi sever yalnızca
illa onunla olur demiyorum.
olmasada bir daha, hiç görmesede
o sol kulakçığın altında bi oda da hep onundur artık.
o istemesede...

suçlu hissetmek hep ona mahsustur
nereden sevdim diye
nereden tanıdım nereden gördüm diye.
hatta onu seveceğime hiç yaşamasaydım diye bile...

ama o giderken bunların hiç birisini sorgulamaz.
ne yaradılışı,
ne sol tarafta kalan kendini.
hiç bişeyi umursamadan hatta belkide kendine söylenmediğinden
hiç bunları bilmeden çeker gider..

ve kalan öyle yapayalnız.
gidenlere selam olsun
göğsümde hep izi, fikrimde adı olsun
razıyım.
tek o mutlu olsun der de,
başka bişey demez....