Gidene Şiiri - Berfin Nisa Erdil

GİDENE! ......

gidene değil sitemim

paylaşımın eksikliğine matemim

sevgi gitmez, sevdiklerimiz gidince hayat yas olur!
sevgi bitmez!
yaş olur akar hasret.

yaşlanır yürek, çocuksulaştırır acıyı!

giden gider de acısı kalır,

bir de demek istedikleri,

koca bir boşluk olur yüreğimde.

sevgim durmaz içimde.
coşar,taşar,sığmaz yüreğime.
ne gider ne kalır!

ertesi kahır!

ah çekmek gideni yolundan etmez

gider gitmeye mecbur kalan!

bir hayali bir de hayati anlamlar taşıyan anılar kalır kalana!

kalanlar yalan!

kimse kalmaz bir yerde ömür boyu;

o da bir yerlerden,birilerinden gitmiştir

hayatın bi yerinde mutlaka!

eden bulur buna mı deniyor acaba?

kalan ne yapmış da olsa kalakalmaya mahkum edilmemeli!

hele unutulmaya hiç!

ama bilir arta kalan,

gerilerde kalan,

sadece belleklerde kalan,

gitmenin ve kalmanın ertesinin unutulmak olduğunu!

kalanlar unutmaz

her defasında giden unutuverir onu bir köşede

ve gider.

geride bıraktıklarını fazla düşünmeden!

özler ama unutmaya engel değildir özlemek!

özlem anlıktır!

bir an gelir aklına geçmiş zaman,

ertesi hayata devam!

zaten giden hayata yetişmek için gitmiştir

ve kalanın yetişecek tek şeyi vardır artık;

ölüm!

ölüm en büyük ödüldür kalanlara!

çünkü hiçbir ölüm geride kalmaktan daha kötü değildir!

kalmak intihar,

kalanda kendini inkar!

gitmek bir mecburiyet,

gidende kalana ihtar!

ne kalanadır

ne de gidene bu isyan!

gitmekle kalmak arasında kalmanın

büyük boşluğunadır

boş laflarım!

sevmek güzel şey,

kalmak veya gitmek

sevgiden gelen birşey!

sevmeyen bilmez gitmekle kalmanın

acısını!

acının mayasını!

acılaşmanın faydasızlığnı!

acımanın anlamsızlığını!

acınmanın işe yaramayacağını!

acıtmanın kanatmayacağını!

acındırmanın ahmaklığını!

acıkmak olduğunu sevgiye; hepsinin toplamının!

yüreğinde sevgi olmayan bilmez bunların hiçbirini

giden sevmiyor demek olabilir mi

eğer acı duymuyorsa yüreğinde,

eksik kalmıyorsa özünde

gidiyor diye?

o zaman sevgi bile nafile!
ama yine de

ben saygı ve sevgi duymaktan başka çare bulamıyorum

gidenlere!

elim boşlukta sallanıyor

giden hep hoşçakal diyor

o da bilmiyor; boş bir istasyonda hoşçakalınamayacağını tek başına!

ama hoş tutuyorum yüreğimi;

hoş görüyorum her gideni,
yumuyorum boşluğa bakmaktan dolan gözlerimi;
kendine kalmak buna deniyor;

kendinle başbaşa yaşamaya ise ömür...

ömrüm böyle geçip gidiyor,

ağlıyorum ölümsüz hasretime,

gülümsüyorum gidene;

bari o üzülmesin diye.

ve bütün gidenlere:

iyi ki kaldınız,vardınız durabildiğiniz kadar yanımda

şimdi gidiyorsunuz; yüreğim acıyor ama acılaştırmadan sizi;

GÜLE GÜLE GEÇSİN YAŞAYACAĞINIZ ZAMANLAR! diyor,

HEPİNİZİ ÇOK SEVİYORUM!
GİDİYOR OLSANIZ DA...
KALSANIZ BİLE NE FARK EDER Kİ...
BİRGÜN NASIL OLSA BİRBİRİMİZDEN AYIRMAYACAK MI BU AYRILIK TRENİ! ?
ÖNCE YA DA SONRA...

BİLİYORUM BU HİKAYEYİ;
BAŞI SONU HEP AYNI,
SATIR ARALARI FARKLI...
BU FARKLILIK VE FARKINDALIK OLMASA
İNSAN DAHA FAZLA YAŞAYAMAZDI...
BU ACIYA KATLANAMAZDI...
KİMSEYE BEL BAĞLAMAZDI...
AMA HERŞEYE RAĞMEN YAŞAMAYA DEĞER
DEĞERLİ, DEĞERSİZ HERŞEY...
GİDENİN DEĞERİ, KALANIN DEĞERSİZLİĞİNDEN ALIR DEĞERİNİ...
KALAN YOKSA KİM NE YAPSIN GİDENİ :)
sen de giden olacaksın
bense kalan
tüm cümlelerim acımı hafifletmek için yazdığım birer yalan!