Giden Yıllar Şiiri - Kazım Üçok

‘Zamanla unutulur’ derlerdi
Oysa unutulmuyor anılar
Bana çocukluğumu geri verin
Giden yıllar, giden yıllar
Acı tatlı ne varsa tüm hatıralar
Bana çocukluğumu geri verin
Giden yıllar, giden yıllar

Yolları büklüm büklüm yaylalar dağlar
Dalları meyve yükü bahçeler, bağlar
Yaz ortasında sürülüp savrulan harmanlar
Hep sizi yaşadım hatıralarda

Kırında göklere salıverdiğim uçurtma
Sanki salına salına orada durmakta
Düzünde, bayırında otlattığım kuzular
Sesiniz hâlâ, hâlâ kulaklarımda

Altı ay kar yağardı bu toprağa
Soğuk bıçak gibi bedende
Nisanda başlardı yağmurlar
Yollar sokaklar çamur içinde

Çekilen bunca acı bunca çile
Değişmez bir türlü neylesen nafile
O analar o babalar ve bütün aile
Ne dur bilirdi ne durak
Düşerdi kağnıların peşine
Ne çare
Yine de güzeldi yaşamak

Nerde o insanlar şimdi
Hele o can arkadaşlarım
Neydi beraber oynadığımız o oyunlar
Bana çocukluğumu geri verin
Giden yıllar, giden yıllar...

.