Giden Yakar.. Gelen Öldürür

Öyle içten öyle derin tüter yalnızlık üşür gibi titrer soluksuz
bir parçası var kalbimin
Gök mavisinden yeryüzünden ekmeğinden
Her nefes hızır gibi yetişir
Gökyüzüyle yeryüzünün birleştiği yerde,aşk kesişir

Kanadına yüklenmiş martıların ürkek göğsünde çöreklenmiş
inceden usul usul fısıldıyor karlı dağbaşlarına kadar
İskele sancak alabora,üfleyip geçiyor saçların,hülyalarıma
Hangi yara hangi acı hangi sevda..
Alabildigince yüreğime seslenir..
Kaç dağ aşar, kac yigit öldürür..
Kaç engel aşar..
Kaç kişinin kalbini liğme liğme doğrar..
dokunur acıtır...
gider yakar...gelir öldürür.

Cümlenin sonundaki nokta gibi
Suskunum şimdi
Anlatmaya çalışmıyorum
Artık kalbimdekileri (olan biteni)
Kelimeler bitap düştü
İfade edilememekten
Ve intihar etti artık kalem kağıt (burayı değiştir)
Hasretinden..

Müebbet yemiş
Parmaklıklar arkasındayım
Tutunacak bir dalımız kaldıysa hala
Senden ayrı kaldığım tüm ömrümü sil
Kabuk bağlamış tüm yaralarımı soy

Bu gece fazla kaçırdım aşk şarabını
Ben artık buralarda,
Bu ellerde duramıyorum

Ey sureti kalbime nakş olmuş sevgili
Senden başka her şeyi
Haram belledim yüreğime
Sessizce ve sensizce ağlıyorum
Çok üşüdüm ayazlarda,
çok utandım sensizlikten
Bidim ki artık,
Her sevdanın bir bedeli varmış
Sensiz dünya kalbime ne kadar da darmış
Yandığım kadar susuyorum sende, sana
Ve her gece yorgun
Ve her gece sırılsıklam
Gidip gidip her seferinde sana dönüyorum yeniden
Gözlerim hep kapında
Ve bu gece
son kurşunu da sıktım kağıda