ELVEDA DEMEDEN GİDEN UTANSIN
Yaralıdır gönül acı çekerim
Uğruna yandığım giden utansın
Kadere sitemim boynum bükerim
Elveda demeden giden utansın
Gözümde canlanır eski anılar
Kalbimde harlanır sönmez yangınlar
Bedenim kafeste dinmez sancılar
Elveda demeden giden utansın
Geceler karanlık sabahım olmaz
Kapandı perdeler güneşim doğmaz
Yaralı kalbime derman bulunmaz
Elveda demeden giden utansın
Veysi'yim kırgınım hasta gibiyim
Hayata küsmüşüm yanlız biriyim
Yüreğim Küllenmiş yangın yeriyim
Elveda demeden giden utansın
Kayıt Tarihi : 4.1.2024 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!