Giden Tertiplere Şiiri - Akın Korkmaz

Ulan Alper muhtar senin alacağın olsun emi
Sen kimsin be birader ölüm meleği gibi buldun bizi
Belki bir iki kişi hariç herkes birbirini unutacaktı
Yıllar sonra yeniden tek tek herkesi bulacak ne vardı
Ne adı kalacaktı ne cismi tüm vakitsiz ayrılıkların
Ama yok arkadaş sen hiç rahat durmadın
Ölüm kokulu deftere koca bölüğün ismini yazdın

Asteğmen Erdem Uçkun Allah’ı var biraz sorunlu
Güleç yüzü türlü türlü huyuyla sırık gibi uzun boylu
Belki uzun boyu onu amansız salgına hedef yaptı
Beyaz taburun önünde sancağı hep erdemle taşırdı
Ahiret bölüğünde solgun sancağı yine ilk o tuttu
Ayakta durmaz çorabın ipi kopmaya görsün hele
Nerede o hayattan bihaber Yedek Subay Bölüğü
Dünkü çocukların kefeni şimdi bir çorap söküğü

İçimizde belki de en titiz olandı Asteğmen Bekir Akyol
Sen eğitim zamanı üç öğün dişine fırça eline macun ara
Şimdi diş minesi gibi aydınlık olsun ahirete giden ince yol
Tabura hep vaktinde geldiği gibi sonsuz taburda iki numara
Sanki kaytarıp en son gelene ölümden kaçacak bir delik var
Çocukları kadar sevdiği raketi, ara sıra muhalif çıkışlarıyla
Sanki hiç gitmemiş gibi Bekir kardeş hala fikrimizde yaşar

Bekir’i yenen hastalık Özgür Çubuk Kaptan’a sirayet eyledi
Özgür hayatında ne fırtınalar atlatıp kaç limana demir atmış
Allah’ın verdiği bir dertle Özgür Kaptan ahirete demirledi
Bilinmez yollara dümen kırmakta en az adı kadar özgürdü
Denizlerde aradığı son tabura sadece bir şafaklık yol varmış

Şimdi 131 kişilik bölük birer birer azalmaya devam eder
Yarın sırada belki ben varım belki de sen varsın kardeşim
Olsun ulan ucunda hep ölüm varsa sanki ne fark eder
Burada güneş batarken orada askerlik yeniden başlamakta
Yalan dünya daha kaç çırağı usta yapar kaç yüzbaşıyı paşa
Evet bugün acılıyız dostlar bugün olabildiğince kederliyiz
Öyle çentik atmaya değmez dostlar bu ziyadesiyle acı günler
Üç vakte kalmaz bakarsın yeniden bir araya gelmişiz
Hiç tadı tuzu kalmasa bile bize kalan ömrü yaşamak düşer