Melankolik Aşk Şiiri - Ali Yegin

Zaten yoktuk birarada
var da
olamadık
Gözgöze geldik de
bir yüreğe dolamadık
Hırs sarmış dört yanımızı
dertli olduk da aşkı soramadık
Bir alemsin dediler
uzayın bir yanında
yıldız kalamadık.
Yalan söyledik
nice masal tadında
tatlı yalana kapıldık
Ara ara güldük ürkerek
sustuk susturulduk bilerek
ne de çok ağladık halimize gülerek
Seni özledim
Özledim yana yana
Yanımdaydın seni özlerken
Yaşadın bir vakit beni anlamayarak.

Seni benden eksiltip
gittim geldim
gurbetine sevdanın
Içimde o melun yanlızlık.

Ben uğuruna inanırdım sevmenin
Seni severken sana gelmenin
Ah deli rüyalarımın esmer kızı
Güneş asılmış yüzüne
Nasılda düştük
bu yarım asırlık hüzüne.

Gözlerim sulak tarlası bedenimin
Gözlerim sessiz sesim
Gözlerim şahidi gözlerinin

Oysa sen özlemedin
Kutladın mı gidişimi
Seni sevmiştim
Seni sevmiştim
Zordu hem de
cok zordu ayrılmak
Kapılmıştım içimdeki aşkın hayaline
Ayrı olmak zordu.
En sonunda gittim ya
Gitmeseydim asıl bu kordu
Hâlâ giderim senden
Anlatması daha zordu.

Yıllar geçti köpürerek üzerinden
Hâlâ sesin kaldı ya sesimde
Durursa bu acı durur yüreğimde
Yoksa pişman değilim
Pişmanlık erdemdendir
Ama değilim
Hiç olmadigim kadar
Gidişimden zamanla
Oku bunu da anla
her şeyi bildiğinden
Sana dargınım
belki anlarsın şiirimden.