Giden mi? Şiiri - Uğur Özdal

Dur!
Susma ne olursun…
Yarım kalmasın bu sefer düşlerim.
Senelerdir arıyorum seni,
Gözlerindeki ışığı,
Yatağımdaki kokunu…

Sus!
Söyleme ne olursun,
Hem yakışmıyor dudaklarına,
Ayrılığa dair kelimeler…

En azından bir çay daha iç…
Hem tam senin istediğin gibi;
Kokulu…

Son bir kez daha dokun en azından,
Saçlarımı son bir kez daha kokla,
Diğer yarın sandığın bedenin,
Çekincesi olmadan dudaklarında…

Bir dakikalık bir dünya yarat ikimize,
Yalnızca bizim olduğumuz bir varoluş,
Siyah saçlarına düşen kızıl misali,
Bir gece olsun gökyüzünde,
Bir yer olsun ayaklarımızın basmadığı,
Bir mavilik aksın altımızdan…

Yo yanlış anlama,
Ne yıkmak isterim dünyayı, ne de yakmak,
Avuçlarımda sana sunduğum,
Yalnızca yalnızlığım,

Biliyorum başka birinin yalnızlığını,
Koklar bedenin yok oluşunda düşlerin,
Ama bir kere inan ne olur onlara,
Bak şafak kızılı bir rüya göz kırpıyor sana,
Koluna mavi ışıklı umutlarımı takmış,
Gel diyor sana,
Burada kimsenin görmediği bir güneş,
Yalnızca sana doğuyor tüm mutluluğuyla,
Bir nehir ki senin için akıyor,
Bayramlık berraklığı sırtında,
Ve burada bir yürek senin için atıyor,
Cebinde yıllardır biriktirdiği yaşanmışlıklarıyla…