Giden gitmeli imiydi bilmiyorum.

bunca sancıyla
bir başına..
sonra susunca kendi kendine...
hayata küstü diyorlar akıllarınca.
bilmiyorlar sanki senin gittiğini
giderken ben namına bir şey koymadığını.
bir şeyim olsa konuşurdum
bir şeyim kalsa idi var olurdum.
bir şeyim kalmadı ki konuşayım,
bir şeyim olsay dın
gülerdim,ağlardım
yanardım,kahrolurdum.
bir şeyim kalamadın.
varlığının arkasından öldüğünü sandğın.
tek şeyim kaldı
HZ.ALLAH'a olan inancım.
kusurama bak!
olurmu sevdiğim.
onuda umarsızca arkandan savuramazdım.
inancımı yokluğuna harcayamazdım
o benim sabır taşım
arşı aladan düşürdüm de kendini!
şükür olsun kıramadım.
kırılması için attım,
kırılmadığı içinde şükre boğulduğum yanım.
o benim imanım,
yokluğuna kırk bir kat sabrım,sabrım..
sustukca çektiğim adın.
adından kurtulmaya çalıştığım sabrım..