Giden Gidene Şiiri - Osman Bulut

Dört elle sarıldım her yeni güne
Saatin peşine takılan gitti.
Sohbet etmek için atıldım öne,
Bir baktım sözümden sıkılan gitti.

Giden şu an yirmi bini çok aştı,
Tekinin ne yolu ne vakti şaştı.
Kimisi başta saç, gözlerde yaştı,
Durdurmak ne mümkün dökülen gitti

Hep gitti azarlar, taşlar yediğim,
Hatırdan dolayı önemsediğim.
Asla unutup da gitmez dediğim,
Beynime mıh gibi çakılan gitti.

Kimi kıt kimi bol tuttu ikramı,
Bilfiil yaşattı kimi bayramı.
Esirgeyen olmadı hiç selamı,
Başımda bir soluk dikilen gitti.

Anlamazlar bilirim kötülükten,
Meramları beni kurtarmak yükten.
Dünyanın kanunu böyle, kütükten
Bir çivi misali sökülen gitti.

Bilirim görevim Hakka itaat
Gözlem altındayım yirmi dört saat.
Mühim olan vaat değil icraat,
Dönüş yok sahneden çekilen gitti.

Kıymetini bilmek lazım zamanın,
Yeli yensin gücü ne ki harmanın.
Kalesiydi her biri bu Osman'ın,
Heyhat durduk yerde yıkılan gitti.
16.06.2024
İstanbul