Giden ey yolcu Şiiri - Kadir Haktan Türkeli

gidişin şevvalın onuncu günüy/dü
kısa kısa cücük adımlar
.....beyinsiz cudam tavırların/dı
izi kaldı
tam sürtük

aheste aheste katırtırnağıyla apardığın,
bir/de i n a t ı n
şimdi varsın boş- boşuna aleste bekleyişlerin
gözleri yol/da kalsın

gizli saklı nükteli,acı acı sözlerin var/dı ya..?
besdesi yapılamıyan
ç i ğ
sürsen pazar/a değeri olmayan,nostaljik tavır/ın
ve
edan
bana tek kalan m i r a s
birde ar damarın/da götürdüğün
sıfatsız
sıfatın

silsilen/den kalma,kültür görmemiş ilkelliğin var/dı ya..?
yadımda ki
s i l ü e t

doğrudur yeksan edip....bükdürdüğün
bükülmez bellediğim
b/oynumu

şimdi...!
leb mi kaldı?
leb-lebiyi
i n ç i t e m

demem o ki...!
yıldız taşı zınk desin
varsın,
düşsün
o akılsız béynine

ardında bıraktığın...
bu damlalar,
utanç abidesi gibi y a d i g a r
biliyormusun?
kanatlansın...!
uça uça
gelip konsun
kipriğine,
kaşına

o kül rengin
kurşun rengine dönsün
benim gibi ekşildikce ekşilsin
intizarım/da ki..!
y ü z ü n