Giden dostlarım Şiiri - Çorumlu Cefai

Kucak açtım insanlara dost dedim
Gelenler bir darbe vurup gittiler
Çok şey değil biraz sevği bekledim
Lakin hatırımı kırıp gittiler

Sönmesin ocaklar tütsün istedim
Susmasın bülbüller ötsün istedim
Sevenler sevğiyi tatsın istedim
Kin ile kibiri karıp gittiler

İnsanlık yoluna serimi serdim
Dosta yüreğimi varımı verdim
İyilik eyledim kötülük gördüm
Anlıma karayı sürüp gittiler

Candaş dediklerim kara taş çıkt
Kime el uzatsam elim boş çıktı
Umutlarım hayal çıktı düş çıktı
Bir zaman koşturup yorup gittiler

Eksilmez başımdan dert ile duman
Bahtım kalleş çıktı vermedi aman
Aşık oldum mecnun gezdim bir zaman
Oklayıp sinemi yarıp gittiler

Cefai kaybetti onlar hep uttu
Farkına varmadım bir ömür gitti
Bu dava yarğısız infazla bitti
Dostlar dar ağcımı kurup gittiler